ในงานบุญทั้งหลายนั้นต้องมีการเลี้ยงอาหารคนจำนวนมาก และการฆ่าสัตว์เพื่อนำมาเป็นอาหารเลี้ยงคนในงานนั้นก็กลายเป็นเรื่องหกติไปเสียแล้ว โดยเฉพาะในชนบท
โดยบ้านไหนมีลูกชายถึงคราวจะบวช ทางครอบครัวก็มักจะจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีการล้มวัว ล้มหมู กันเลยทีเดียว และนี่เป็นเรื่องจริงที่ได้รับรู้แล้วกลับสงสารวัวและหมูเหล่านั้นจนไม่กล้าล้มวัวล้มหมูอีกเลยก็อาจะเป็นได้
โดยบ้านหลังหนึ่งได้ล้มวัวแม่ลูกอ่อนตัวหนึ่ง เพื่อจัดงานบวชปรากฎว่าพอฆ่าแม่วัวเสร็จเรียบร้อยแล้วเอาโครงกระดูกไปทิ้ง ลูกวัวก็เดินมาร้องไห้อยู่ที่โครงกระดูกแม่ จนกระทั่งถึงพิธีการนำนาคเดินรอบโบสถ์ก่อน 3 รอบ ลูกวัวตัวนั้นก็เดินมาร้องขัดขวางไม่ให้เข้าโบสถ์ พ่อของนาคสั่งให้ลูกน้องจับลูกวัวไปขังเอาไว้ หลังจากนั้นลูกวัวก็หนีออกมาร้อง มอ มอ ขัดขวางไม่ให้เข้าโบสถ์อีกครั้ง ต่อมาได้จับลูกวัวไปมัดไว้ก็ยังหนีออกมาร้องอีก พ่อของนาคทนไม่ไหวเลยยิงลูกวัวทิ้งซะเลย เลยกลายเป็นว่าทั้งแม่วัวและลูกวัวถูกฆ่าหมด
นี่จึงเป็นข้อคิดว่าการทำบุญบนความทุกข์ ความตายและความเสียหายของผู้อื่นนั้นมันจะได้บุญจริงหรือ ?
ถ้าหักลบกลบกันแล้วบุญจะท่วมบาปหรือบาปจะท่วมบุณ อยากให้ลองคิเดู ชาวพุทธเราการทำบุญนั้น ควรเป็นบุญล้วน ๆ ปราศจากการเบียดเบียนและล้างผลาญชีวิตผู้อื่น ไม่ผิดศีลผิดธรรมตาม
พุทโธวาท ที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทานไว้
ให้ทำแต่ความดี ละเว้นความชั่วและทำจิตให้ผ่องใส
ร่วมด้วยช่วยกันแชร์เรื่องนี้ ให้ได้ฉุกคิดถึงการทำบาปบุญคุณโทษกันให้มาก เพราะคนสมัยนี้ออกจะลืมเลือนกันไปบ้างแล้ว